BEGINAŻ DENDERMONDE

Wejście od ulicy jest niepozorne, zwykła brama, podobna do sąsiednich. Jedynie napis Sint Alexius Begijnhof upewnia nas, że dobrze trafiliśmy. Długie przejście z obu stron odgrodzone od innych posesji wysokim murem z cegieł wprowadza nas do oazy spokoju w środku miasta. Wielki trapezowy plac otoczony jest przez 61 domów, obecnie trwa remont białych budynków po prawej stronie i nawierzchni chodników. Pośrodku placu, stoją koparki otaczając kościół ze wszystkich stron niczym gwardia narodowa, natomiast domy na końcu placu i po lewej jego stronie są już po renowacji, nawet trawniczki przy nich obsadzone są małymi cyprysikami, które łatwo formować w idealnie równe żywopłoty.

Beginaż świętego Aleksego został założony w 1288 roku. W czasach swojej świetności, pod koniec XVII wieku, mieszkało w tym miejscu około 250 beginek. Gdy w XVIw. do Dendermonde dotarł ikonoklazm, na fali niszczenia przez zwolenników reformacji – ołtarzy, obrazów i posągów świętych, także i kościół beginek został podpalony przez żebraków a domy splądrowane i częściowo zniszczone.
Po rewolucji francuskiej, beginaż został zamknięty w 1797 roku, a wyposażenie zostało przekazane do cywilnych domów. Rada miejska sprzedała nieruchomość w 1866r. Baronowi Gandawy Frederikowi Charlesowi van der Brugghen-de Naeyerowi, który zapłacił za nią 170 027 franków, a następnie na nowo wydzierżawił ją beginkom.
W pierwszej połowie XIX wieku beginaż przechodził często drobne remonty, aż zabrakło środków niezbędnych do prawidłowego utrzymania domów powodując coraz większą rujnację. Dopiero w 1975 r. przeprowadzono pierwsze, wyczekiwane od dawna prace konserwatorskie w zabytkowym kompleksie. Wymieniono dachy, rynny, zrobiono kanalizację.
Śmierć ostatniej beginki – 104-letniej Wielkiej Miss Ernestine De Bruyne w 1975 roku, zakończyła kilkusetletnią historię i aby nie stracić pamięci o tym kobiecym zgromadzeniu, w 1980 roku założono muzeum w domach nr 11 i 25, a w 1998 roku cały beginaż wraz z dwunastoma innymi został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.