Po wczorajszym zachwycie nad beginażem w Lier, dzisiejsza wycieczka poprowadziła nas przez dwa kolejne…
Największy z pozostałych beginaży zachował się w Diest. Założony w 1253 roku przez Arnolda IV van Diesta jako typowy beginaż uliczny, co wyraźnie widać na mapie. Prowadzi do niego piękna, barokowa brama z drugiej połowy XVII wieku. Na szczycie niszy znajduje się elegancka figura Maryi, otoczona girlandami z kwiatów i głowami aniołów.
Wewnątrz we wnęce bramy, znajduje się figura św. Katarzyny Aleksandryjskiej, patronki tego zgromadzenia. Beginki przez wiele stuleci poświęcały życie pracy fizycznej, modlitwie i kontemplacji. Jednak w XVI wieku, ta oaza ciszy i spokoju przeżyła kryzys. Oprócz wyraźnie zmniejszonej pobożności, dochodziło do różnego rodzaju nadużyć obyczajowych i wiary w przesądy. Pastor Nicolaas Van Esch wprowadził radykalne reformy. Zburzył istniejące domy i przeprojektował je według prostego schematu, z kościołem, placem i infirmerią jako centralnym elementem. Znowu zapanowała prostota, trzeźwość i pobożność. Beginaż miał 5 klasztorów: Klasztor Ducha Świętego – 7 beginek, Kalwaria, Klasztor Anielski – 9 beginek, Klasztor Apostołów – 12 beginek, Klasztor Nowicjuszy i około 80 domów. Podczas rewolucji francuskiej życie religijne zostało ograniczone, co spowodowało regres początkowej idei. Cały kompleks przeszedł na własność Commission des hospices civils – Komisji pomocy publicznej zajmującej się pomocą domową, szpitalną i opieką nad porzuconymi dziećmi i potrzebującymi.
Gdy zniknęły beginki, miejsce straciło swój pierwotny cel.
Obecnie mieszka tu wielu artystów. Szpital został przekształcony w centrum kulturalne z salami konferencyjnymi i obszarami wystawienniczymi. Klasztor Ducha Świętego został zamieniony na tawernę. W jednym z dawnych przytułków mieści się szkoła koronczarek na wzór znany z czasów beginek, a pozostałe domy są zamieszkane w większości przez seniorów.

Nieco inaczej sprawy się mają w kolejnym beginażu w Sint-Truiden.
Usytuowany centralnie kościół jest perłą tego beginatu. Ta późnoromańska, częściowo wczesnogotycka budowla, ze wspaniałą serią trzydziestu ośmiu malowideł ściennych i filarowych przedstawiających głównie sceny z życia Maryi i świętych kobiet obejmujących okres od początku XIV do końca XVI wieku. Te monumentalne malowidła tworzą jeden z najbardziej okazałych zespołów w kraju. XVII-wieczne organy przypisywane Christianowi Ancionowi z Huy i są to najstarsze zachowane oryginalne organy w Belgii 1644-1646. W 1797 beginaż został wywłaszczony i sprzedany, ale część mieszkańców wróciła później. W 1860 roku zmarła ostatnia beginka Sint-Truidens, Maria-Anna Odendael.
Obecnie kościół już nie służy jako budynek sakralny, lecz jako przestrzeń wystawiennicza i koncertowa, a wszystkie domy są własnością prywatną.
Różny jest przebieg wydarzeń w poszczególnych beginażach Flandrii, historia i losy mieszkańców układają się w niesamowicie ciekawą opowieść do której, dokładane są kolejne cegiełki.